Całkiem prywatne lawendowe decou i ...śpioszka :)

A witam, witam...w kolejny jakże uroczy, mokry, szary dzień...pełen niepewności pdt. wyleje dziś rzeka czy nie? :/ Mam nadzieję, że żadna z Was nie musi się zmagać ze straszną sytuacją, którą na swoje szczęcie znam wyłącznie z telewizji - przynajmniej na tą chwilę, wierzę jednak, że tak pozostanie.

Dziś kochane kobietki kolejna porcja mojego wymarzonego lawendowego decou :D

Zrobiłam sobie swój, prywatny lawendowy komplecik. I jakikolwiek by nie był straszniem z niego dumna ;) Nie wiem czy tak powinno to prawidłowo wyglądać, ale jesli o mnie chodzi - to osobiście dla mnie bomba :)

Kiedyś zachorowałam u Agi z "Robię bo lubię" na ten motyw, jednak zawsze kaski mi brakowało, a teraz mam i to włanoręcznie wykonany - nie spodziewałam się tego po sobie ;) Wiem, że jest oklepany, ale straszniście mi się podoba.
Dobra, teraz chwalę się - uwaga.

Czyż nie jest śliczny? ;-b :D :))) Przepraszam, to taki brak skromności i radocha początkującej w decou ;)))

Buteleczka w wersji pierwotnej wyglądała sobie tak:

A teraz jeśli nie jest ładniejsza to z pewnością troszkę praktyczniejsza bo co nam po takiej pustej ;)

Motyw koronkowy musi być - a jakże ;)

A tu z moją Muchomorką, która zadomowiła sie w mojej kuchni, jednak musze się już z nią rozstać - trzeba będzie uszyć następczynie bo bardzo ją polubiłam.

Nie myślcie tylko sobie, że szycie zupełnie poszło w odstawkę - nic z tych rzeczy. Decou jest takie wdzieczne bo chwilkę zajmuje, później przerwa - można szyć...poszyjesz, skoczysz pomazać...znów można szyć - układ idealny jak dla mnie ;)

Także wczoraj naprzemiennie z buteleczką powstał Śpioszek :)

Także jedyny plus tej pogody jest taki, że można sobie coś w spokoju podłubać.

Pozdrawiam Was kobietki serdecznie.

Na koniec chciałam  jeszcze złożyć zażalenie na bloggera, czy u Was również jest tak, że po otwarciu strony na pasku z ulubionymi blogami macie jakies stare posty, których już dawno być nie powinno? Nie wiem czy to ich wina czy mojego świeżo sformatowanego kompa, ale strasznie mnie to irytuje.

Przytulam mocno i dziękuję za każdy nawet najmniejszy ślad swojej obecności u mnie :)